1932 წელს, მეგობარ გოგონასთან განშორების შემდეგ, უნგრელმა რესო სერეზმა სიმღერა "პირქუში კვირა" დაწერა. ერთმა მუსიაკლურმა კომპანიამ სიმღერა შეიძინა და რამდენიმე რადიომ ააჟღერა კიდეც. აქედან კი უბედურებები დაიწყო. ბერლინში ახალგაზრდა კაცმა "პირქუში კვირა" შეუკვეტა მოუსმინა და თავი მოიკლა. რომში ერთი ბიჭი ხიდიდან გადახტა. ერთი კვირის შემდეგ პოლიციამ ჩამომხრჩვალი გოგონა აღმოაჩინა, რომელსაც პიანონიზე სიმღერის ნოტები ედო. ნიუ-იორკში სიმღერის დასრულების შემდეგ ბიჭი ფანჯრიდან გადახტა. რამდენიმე თვის შემდეგ ამ ნამუშევრის რადიოთი გაჟღერება აკრძალეს. სერეზმა მეგობარ გოგონასთან შერიგება გადწყვიტა, მაგრამ შეყვარებული გადაცვლილი იპოვა, გოგონას ხელში "პირქუში კვირის' ნოტები ეჭირა.
ერთხელ წვიმდა, წვიმდა გადაუღებლივ,თითქოს არავის უნდოდა გაჰკვირვებოდა მაგრამ კარგად თუ დაუკვირდებოდით შევამჩნევდით, რომ ცა ტიროდა,თითქოს რაღაცას დასტიროდა დედამიწა. ქუჩაში არავინ იყო,თითქოს ყველა თანაუგრძნობდა და ცდილობდა გარეთ ყოფნით არ შეეწუხებინათ. წვიმის წვეთები ცის ცრემლები იყო ,რომლებიც ულევად მოდიოდა,ზოგი მაშინვე მიწაზე ეცემოდა, ზოგი ხის ტოტზე და ასე დაუსრულებლივ...... გოგონას ცრემლები ულევი იყო როგორც ცის, აი ვის თანაუგრძნობდა ის. მისი ცრემლები ფანჯრის მინაზე ეცემოდა და მალევე ქრებოდა.გოგონას ნია ერქვა ის მხოლოდ 15 წლის იყო. ალბათ გაგიკვირდებოდათ რა ჰქონდა სატირალი ასე პატარას, მაგრამ მასაც მიაყენეს ტკივილი და ეს თვით განგება იყო, თვით ბუნება. ის ყველასაგან გამოირჩეოდა სილამაზით.დიდი უძირო ზღვასავით ფართო თვალები, აი რა იყო მისი ყველაზე დიდი სილამაზე. ის ანგელოზს ჰგავდა ღვთისგან მოვლინებულს ამ ქვეყანაზე და ეს ანგელოზი მხოლოდ ერთ ადამიანს ეკუთ
... კითხვის გაგრძელება »
ოთახის სიჩუმე დაარღვია მაღვიძარას ზარმა. საბნიდან გამოჩნდა ხელი, რომ გაეჩერებინა ეს ხმაური. მაგრამ არა, ეს მაღვიძარა არაა... ხმა კი სულ უფრო ხმამაღალი ხდება. მარი მიხვდა, რომ მობილური რეკავდა და სწრაფი მოძრაობით (რამდენათაც ეს შეუძლია თითქმის მძინარე ადამიანს) დაუწყო ძებნა ტუმბოზე.
წკაპ, წკუპ, წკაპ, წკუპ, წვიმის წვეთები ფანჯარას ეხეთქება, ეწვეთება ძირს და კვდება, არ მინდა, რომ წვიმა მოკვდეს, ძალიან მიყვარს წვიმა. ფანჯრის რაფაზე მიდევს თავი და ვაკვირდები ბუნების ამ ლამაზ მოვლენას, რაც უფრო მატულობს წვიმა, მით უფრო მინდა მასთან, მიყვარს წვიმა, მასთან საუბარი, მუნჯურ ენაზე, მიყვარს მისი ნაზი მოფერება. ისე მშვიდად ვარ, რომ უკვე სიმშვიდისგან გული მიწუხს, საკლასო ოთახში ვიხუთები, ... კითხვის გაგრძელება »
ჩემთვის საყვარელი წელიწადის დრო იდგა, გაზაფხული. თბილი, სასიამოვნო, მზიანი ამინდი იყო. ცას ლაჟვარდისფერი დასდებოდა და გულს საოცარი სიხარულით მივსებდა. ქალაქს გამოცოცხლება ეტყობოდა, ქუჩაში ხალხი მომატებულიყო, მათ სახეებზე ადვილად შეამჩნევდით კმაყოფილებასა და სიმშვიდეს, ახალგაზრდების გაფანტული ჯგუფები ხმაურიანად ედებოდნენ არემარეს. მეც ამ ხმაურს ვიყავი აყოლილი, მეც სიხარულით მიცემდა გული და თან ამ სიხარულს ლოდინი ერთვოდა. ვიდექი მარტო, თუმცა თავს მარტოდ არა ვგრძნობდი, ჩემს ირგვლივ უამრავი ადამიანი ხშირი მონაცვლეობით ირეოდა. მე ველოდი, უკვე 2 საათი შესრულებულიყო, ცოტას აგვიანებდა, მიუხედავად იმისა რომ ლოდინი არ მიყვარს, ეს ლოდინი მაინც სასიამოვნო იყო. და, აი ისიც გამოჩდა, სწრაფი, თუმცა მოზომილი ნაბიჯებით მოდიოდა, შორიდანვე შევატყე, როგორც კი დამინახა სახეზე ეშმაკური ღიმილი გამოესახა, სანამ მომიახლოვდებოდა სახის გამომეტყველება არ შეცვლია
... კითხვის გაგრძელება »
ზამთრის სუსხიანი დილა იყო, სადარბაზოდან გასვლის დროს დავინახე ლამაზი გოგო, რომელზეც მაშნვე ვთქვი, რომ ის ჩემი შეყვარებული უნდა გამხდარიყო. როდესაც მასთან ურთიერთობა დავიწყე ყველაფერი ისე არ აეწყო როგორც მინდოდა, მას მე საუკეთესო მეგობრად მივაჩნდი, მე კი სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა. ეს არ იყო მთავარი პრობლემა, ეს გოგო ჩემ კლასელს ერთ-ერთ მეგობარს უყვარდა, რომელთანაც უბრალოდ კარგად ვიყავი. გადიოდა დღეები და ის გოგო ჩემთვის უფრო და უფრო სანატრელი ხდებოდა. მან ჩემი ე.გ''ფეისბუქის'' პაროლი გაიგო და შევიდა ჩემ ფეიჯზე, სადაც ჩემი უახლოესი მეგობრის ანის მინაწერები ნახა, სადაც ეწერა როო სიგიჟემდე მიყვარდა, გადიოდა თვეები. ზამთრის სუსხიან დღეებს თოვლიანი დღეები ერთვოდა, ყველაფერი ბევრად რომანტიული იყო, ვიდრე ჩანდა. ერთ დღეს კი მოხდა ის რამაც ფაქტიურად გამანადგურა. ჩემმა ძმაკაცმა, რომელიც ასე მიყვარს შემიყვანა ოთახში დ
... კითხვის გაგრძელება »
ცხოვრება მშვენიერია ხო??? მაგრამ როდესღაც ეს მშვენიერება დიდ უბედურებაში იზრდება. ყველაფრით განებივრებული, არაფერს მოკლებული,მაგრამ თურმე ყველაზე დიდ და მნიშვნელოვან სიყვარულს მოკლბეული. ასეთია უმრავლესობა იმ ადამიანთა ცხოვრება,რომელთაც ყველაფერი აქვთ ცხოვრებაში,მაგრამ ერთ დღეს ყველაფერს კარგავენ! მეგობრებსაც და ნამდვილ სიყვარულსაც რომელიც ვერ დაინახეს და ზურგი შეაქციეს. იცით რა საშინელებაა,როცა ადამიანი რომელიც სიგიჯემდე გიყვარს ზურგს გაქცევს და შენგან შორს მიდის. ალბათ არასდროს წარმომედგინა,რომ ყველაფრით განებივრებულ გოგოს სხვებისთვის ერთი უბრალო ბიჭი, მაგრამ ჩემთვის კი უძვირფასესი ადამიანი შემიყვარდებოდა. ... კითხვის გაგრძელება »
ჩემი ცხოვრება ძაან ერთფეროვანი იყო მყავდა დედ მამა და პატარა 5 წლის და მე 14 წლის ვიყავი მაგრამ ჩემი უბნელები სულ მჩაგრავდნენ რადგან მათ ქონდა შექმნილი საძმო და ვინც უბანში გაივლიდა სულ ურტყამდნენ და მათზე ყაჩაღობდნენ მართალი 16 ისები იყვნენ მაგრამ ყაჩაღ ოჯახებში იზრდებოდა.
სკოლიდან გამოვდიოდი თუ არა ქუჩაში მხვდებოდნენ თუ ფულს არ მივცემდი მცემდნენ ხოლმე
ასე უაზროდ გრძელდებოდა ჩემი ცხოვრება სანამ ჩვენ მეზობელ ოჯახში სტიუარტებმა 15 წლის მონა არ იყიდეს შევხედე თუ არა მაშინვე მივხვდი რო მე მას დავუმეგობრდებოდი გავიდა ერთ დღეს ბაღში წავედი ჩემი და რო გამომეყვანა ამ დროს საძმოს ლიდე ნეო მოვიდა და ჩემი ცემა გადაწყვიტარ რადგან ერთი ერთზე ვიყავით გული ამიმამაცდა და ხელი შემოვარტი. ... კითხვის გაგრძელება »
იციი მე პატიება მინდა გთხოვო მხოლოდ იმისთვის რომ ვერ გამოვხატე თუ როგორ მიყვარდი..მე მხოლოდ ამ სიტყვებისთვის მინდა პატიება გთხოვო რომელიც არ..ვერ ვთქვი...შენ მე სიყვარული მასწავლე..შეიძლება შენ მე ვეგარ მნახო...შეიძლება ჩემ ხმას ბოლოჯერ იგებ ამიტომ ბოლოჯერ გეტყვი მე შენ მიყვარხარ..მიყვარდი..მიყვარხარ..და სამუდამოდ სიცოცხლის ბოლომდე..ბოლო წუთამდე მეყვარები..მინდოდა ბოლოჯერ გამეგო შენი ხმა..ისიც ვიცი არ გიყვარვარ მაგრამ იმით ვარ ბედნიერი რომ ერთ დროს გიყვარდი..ცოტახანი მაგრამ გიყვარდი..მაჯერებდი რომ გიყვარდი მეც მჯეროდა შენი..ის დრო გამახსენდა ეხლა.. ერთად რომ ვიყავით რა ლამაზი იყო ყველაფერი..რა ლამაზი..მაგრამ ეს ყველაფერი შენ დაანგრიე..სიცოცხლეზე მეტად მ
... კითხვის გაგრძელება »
